De meisjes zijn het thuiszitten zat, ze verlangen ernaar om weer gewoon naar school te gaan. Sinds half maart zitten ze al thuis eerst vanwege de zomervakantie en nu nog steeds door het coronavirus.
De staf geeft bijscholing waar mogelijk en de oudere meisjes krijgen bijscholing doormiddel van online studeren, maar dit vult alleen de ochtenden. De middagen zijn vaak gevuld met lezen, knutselen of een filmpje kijken. Natuurlijk wordt er ook met zijn allen lekker gekookt en doen ze samen het huishouden. Maar ja dat is niet hetzelfde als met je klasgenoten een dag op school doorbrengen en in een gewone routine zitten. Ook voor de moeders is het pittig om de meisjes hele da

De meisjes zijn het thuiszitten zat, ze verlangen ernaar om weer gewoon naar school te gaan. Sinds half maart zitten ze al thuis eerst vanwege de zomervakantie en nu nog steeds door het coronavirus.
De staf geeft bijscholing waar mogelijk en de oudere meisjes krijgen bijscholing doormiddel van online studeren, maar dit vult alleen de ochtenden. De middagen zijn vaak gevuld met lezen, knutselen of een filmpje kijken. Natuurlijk wordt er ook met zijn allen lekker gekookt en doen ze samen het huishouden. Maar ja dat is niet hetzelfde als met je klasgenoten een dag op school doorbrengen en in een gewone routine zitten. Ook voor de moeders is het pittig om de meisjes hele dagen thuis te hebben. We zijn dankbaar dat het einde van deze periode bereikt is, want per 1 juli zijn de scholen weer open gegaan. Jippie!

gen thuis te hebben. We zijn dankbaar dat het einde van deze periode bereikt is, want per 1 juli zijn de scholen weer open gegaan. Jippie!

“Ik wist al op jonge leeftijd dat ik een verpleegkundige wil worden en die wens is alleen nog maar sterker geworden. Ik heb nu mijn HAVO diploma en heb in de afgelopen maanden naar een opleiding gezocht. Het viel me zwaar, omdat er veel meer studenten zijn dan dat ze plaatsen hebben. In onze woonplaats bieden ze de verpleegkunde opleiding niet, maar zo’n 1 ½ uur bij ons vandaan wel, maar deze opleiding zat al snel vol, waardoor ik werd afgewezen. Ik gaf het niet op, want ik wil dit echt heel graag. Uiteindelijk heb ik een opleiding vlakbij Bangkok gevonden en daar ben ik door de voorselectie heen gekomen en dus aangenomen. Ik ben zo ontzettend blij dat ik wel een gat in de lucht kan springen, maar tegelijkertijd besef ik dat dit een hele grote stap zal zijn voor mij. Ik ga ruim 800 km van huis wonen en kan dus niet meer even naar huis als ik dat zou willen. Gelukkig woont er een bekende niet ver daarvandaan waar ik altijd bij terecht kan."